KrisTao ลำนำบุปผา

KrisTao ลำนำบุปผา

ข้อต่อรอง

ภายในค่ำคืนที่ยาวนานเสียงรื่นเริงสังสรรค์ของเหล่าทหารที่ดื่มฉลองราวกับว่าพวกเขากำลังผ่อนคลายความตึงเครียดเหล่านั้น ยังคงดังแว่วแผ่วมาพร้อมๆกับเสียงจิ้งหรีดที่ดังระงมไปทั่ว บรรยากาศที่หนาวเย็นภายในช่องเขาทุกคนต่างก็ต้องการไออุ่นที่จะพักผ่อน หากแต่สิ่งเหล่านั้นไม่ได้อยู่ในความสนใจของชายทั้งสองเท่าใดนัก บทสวาทร้อนแรงดั่งไฟสุมกำลังทำให้พวกเขาหลงไปความร้อนรุ่มในจิตใจ

 เสียงผิวกายที่กระทบกันชื่นแฉะของร่างกายที่เปล่าเปลือย ความมืดที่เข้าปกคลุมมีเพียงแสงไฟจากภายนอก และแสงดาวที่ส่องสว่างมองเห็นผ่านกระโจมคอยมอบแสงสว่างให้ ดวงตาเรียวคมย่นคิ้วอย่างตึงเครียดทอดมอง ใบหน้ารูปงามที่จับจ้องไม่วางตา...

"มันเจ็บหรือไม่" เอ่ยถามด้วยความหวาดหวั่นเมื่อรู้ว่าจะต้องเจออะไรต่อจากนี้ คำถามที่ดูอ่อนต่อประสบการณ์ทำให้ใบหน้ารูปงามแย้มยิ้ม ส่ายหน้าเนิบๆแล้วเอ่ย "ไม่" ผะแผ่วก่อนจะโน้มตัวกดจูบดูดเม้มริมฝีปากบาง...

เสียงจวบจาบเล่นลิ้นเกี่ยวพันชวนให้เคลิบเคลิ้มไปกับรสจูบจนเผลอคราง "อือ" ในลำคอ ทั้งๆที่เมื่อก่อนหน้า หรือเมื่อหลายวันที่ผ่านมายังรู้สึกรังเกียจในรสจูบนี้ แต่ทว่าเวลานี้กลับรู้สึกกระสันจนร่างกายสั่นสะท้าน มันเสียววาบจนไปถึงท้องน้อยพาลให้ส่วนที่อ่อนยวบแข็งขืนจนรู้สึกปวด

ยามเมื่อมือแกร่งแตะสัมผัสชวนให้ร่างกายผวาเฮือกกระตุกเกร็ง เผลอร้องคราง "อือ..." ช่างยั่วยวนหัวใจยิ่งนัก อี้ฟานหรี่ตาลง และผละริมฝีปากออกมา กระตุกยิ้มที่มุมปากบางๆแล้วรูดคลึงส่วนที่อ่อนไหวจนร่างกายชายหนุ่มกระตุกเกร็ง

"อะ อา...." ร้องครางด้วยความกระสันเมื่อไม่เคยพานพบมาก่อน มันช่างรู้สึกดี และเจ็บปวดสับสนปนเป นิ้วเรียวถูกขบเพื่อระงับความปวดหนึบที่แล่นพล่าน หลับตาแน่นน้ำตาปริ่มแต่กลับถูกจูบซับด้วยริมฝีปากอวบอิ่มในเวลาต่อมา

อ้อมกอดแกร่งกอดกระชับแน่นเมื่อร่างกายของอี้ฟานนั้นตื่นตัวเต็มที่ ยิ่งได้แนบชิดกับผิวที่ไม่แข็งมาก และนิ่มเหมาะมือ ยิ่งอยากจะรู้จักกับร่างกายของชายหนุ่มมากยิ่งขึ้นเท่านั้น วงแขนกว้างวาดขึ้นโอบกอดไหล่แกร่ง กลั้นความเจ็บปวดที่กำลังสอดแทรกกายเข้ามา

"อะ... อา.. จะ เจ็บ" ร้องครางกัดฟันยามเมื่อรู้สึกเจ็บเจียนขาดใจ เมื่อท่อนลำที่แข็งแกร่งค่อยๆสอดแทรกกายเข้ามาอย่างช้าๆ ริมฝีปากอวบอิ่มจูบซับน้ำตา พลางกดจูบดูดเม้มริมฝีปากหวานให้ความกระสันกลับคืน

พรวดดดด!!! กึก!

"อ๊า.... อะ" เสียงร้องระงมหวานขาดห้วงเมื่อแก่นกายเข้ามาข้างในจนสุด แม้แต่อี้ฟานเองก็ไม่อาจที่จะทานทนความรู้สึกที่คับแน่นนั้นได้ ใบหน้าคมนิ่วหน้า เหงื่อผุดพราวใส ร่างกายต่างเต็มไปด้วยเหงื่อเม็ดใสที่ผสมรวมกันจนส่งเสียงชื้นแฉะยามเมื่อร่างกายเสียดสี

หอบหายใจหนักแทบหลอมรวมผสมผสาน อี้ฟานพยายามปลุกเร้าร่างบางที่เกร็งต่อความเจ็บนั้น หยาดน้ำตาพรั่งพรูยิ่งเพิ่มความกระสันให้ทวี...

ราวกับเห็นภาพสะท้อนของนางที่จากไป แต่เหตุใดเขากลับไม่ได้คิดถึงนางเลย ยามเมื่อแสงส่องกระทบ ร่างกายของชายหนุ่มช่างงดงามยิ่งนัก ยิ่งดวงตาเรียวคมที่ปรือขึ้นมองสบตาราวกับเชิญชวนนั่นมันยิ่งทำให้อี้ฟานไม่อาจที่จะควบคุมอารมณ์ได้

"อา.... อือ ฮึก" กลืนน้ำลายลงคอด้วยความยากลำบากเมื่อแก่นกายที่เริ่มขยับเสียดสีมันเสียววาบจนรู้ขุมขนตั้งชัน โอบกอดอี้ฟานเอาไว้ให้แน่นฟังเสียงทุ้มต่ำที่ร้องครางไม่ต่างจากเขา

ร่างกายของชายหนุ่มเข้ากันกับอี้ฟานได้เป็นอย่างดี ยามเมื่อจังหวะร้อนเร่งเร้าก็ยิ่งกอดร่างกายที่แข็งแกร่งเอาไว้แน่น เสียงสวบสาบที่ดังก้องยิ่งย้ำเตือนว่าร่างกายนี้เป็นของท่านแม่ทัพอย่างสิ้นเชิง พึงพอใจในความหฤหรรษ์ที่หาได้ยากยิ่งบนเรือนร่างกายที่เปล่าเปลือย...

 ยิ่งแก่นกายที่แข็งขืนตีความร้อนจนเต็มเปี่ยมจนถึงขีดสุดของร่างกายทั้งคู่ เสียงทุ้มหวานร้องครางร่างกายกระตุกเกร็งจนถึงขีดสุด แก่นกายเสียววาบไปถึงท้องน้อยรู้สึกร่างกายล่องลอยโจนทะยานจนไม่อาจรับรู้  ลิ้นร้อนอีกคนดูดดันเกี่ยวพันภายในโพลงปาก ดื่มด่ำความความหวานก่อนที่ความกระสันจะแล่นพล่านไม่ต่างจากชายหนุ่ม ร่างกายกระตุกเกร็งลมหายใจขาดห้วง ปลดปล่อยสิ่งที่อัดอั้นออกมาจนหมดสิ้น...

ภายในค่ำคืนที่เงียบสงบ ดวงตาคมจับจ้องไปยังวงหน้าคมหวานที่หลับพริ้ม ลมหายใจอุ่นๆที่หายใจผะแผ่วมันช่างเชิญชวนให้ก้มลงประทับจูบอีกครั้ง ติดใจในบทรักที่ผ่านมา... เขาไม่ได้รักชายหนุ่ม แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าตัวเขาเองรู้สึกดีในร่างกายนี้ ความไร้เดียงสา และอ่อนต่อประสบการณ์ย่อมทำให้ ปีศาจร้ายที่อยู่ในตัวลืมตาขึ้นตื่น...

เกลี่ยนิ้วไปตามใบหน้าเนียนที่ไม่ต่างจากสตรีนัก และเผลอยิ้มให้กับความงดงามนั้น แววตาแฝงไปด้วยความเจ้าเล่ห์ที่ร้ายกาจ ไม่มีใครร่วงรู้ได้เลยว่า... ท่านแม่ทัพผู้นี้กำลังคิดสิ่งใดกับชายหนุ่มอยู่ในใจ...

#ฟิคลำนำ

NCเบาๆกับการกลับมาอัพค่ะ อิอิ